GLOMEPAGE GLELIEK GLUSTRA GLINTERS GLOMERS GLJOPEN GLEIZEN GLOTOOS GLIETERPAD LOOZEKRETEN ONS GLORP STATUTEN


Reacties... van glullie!
From: Erik van Dijk
To: a3@glull.nl
Sent: Monday, December 09, 2002 1:51 PM
Subject: gleuk hoor..

We hebben net op de GLULL site gekeken, wat een ontzettend`leuk idée. Erik en ik zijn zeker ook van plan er iets op te maken. Wanneer ik sowieso iets kan doen dan moet je het maar laten weten. Heeft Henk het stukje zelf gescheven..mooi hoor.

Nou...dooeeii tam, Sam en Erik
Van Tammie voor de Looze Kreet
(Glustrum op Terschelling)

Als echte junior Gluller vind ik het leuk om een stukje te schrijven over hoe ik het Glullige gebeuren, met name als kind heb ervaren. Zoals je als kind alles als vanzelfsprekend of normaal ervaart besef ik inmiddels dat Glull toch wel heel bijzonder voor me is en zeker is geweest.

Zo keek ik laatst naar de Glull video met echte niet-Glullers en dan besef je maar al te goed wat voor begrip het eigenlijk is. Een Zootje, dat sowieso!! Zwarte piet die zich met moeite door het raam naar binnen worstelt, Sint met een biertje in zijn hand.

Maar ook de vakanties waar het bier rijkelijk vloeide, de spaghetti tot aan het plafond gesmeerd zat, de half naakte vrouwen die vrolijk door het veld renden, de stoeipartijen, de vuurwerkexperimenten die alle kanten opvlogen, en ga zo maar door.

Ik kan me goed voorstellen dat buitenstaanders Glull als een losgeslagen stelletje hippies zien maar wij weten wel beter. De gezelligheid en de eenheid spatten er aan alle kanten vanaf op de video. Ook al kan ik me een hoop niet meer herinneren, het is leuk om te zien hoe iedereen zich met de kinderen (wij dus) bemoeide.

Het wildkamperen was een belevenis op zich…ergens op het land van een boer tussen de koeien en veel ongedierte in. Overdag struinen door het veld en in de rivier en ’s avonds het kampvuur waar Ed niet van los te denken was. Ik herinner me de stokbroden van Ron, gebakken boven het vuur. Zwart van buiten en melig van binnen…heerlijk vond ik ze.
De kinderen onderling hebben hun plekje moeten zoeken. Wouter en Frank ontpopten zich al snel als de ware leiders van het stel waar ik me mateloos aan gestoord heb. Als echte macho’s waren ze het veld de baas. Later kwamen daar Cris en Daan bij. Daan heeft zijn mannetje moeten staan als jongste van het stel, nadat hij de ontgroening heeft doorstaan en weer uit de hooibaal is geklommen waar hij was in geslingerd mocht hij er volgens mij toch ook bij. Ineke en ik vonden elkaar toen het leeftijdsverschil wat minder belangrijk werd. We hebben vele taarten gebakken en amuseerden ons op onze eigen manier. Roelie (sorry Roel..) was echt de kleinste van het stel. Met zijn helblauwe ogen en zijn kaplaarzen aan was hij een portret op zich (zo leuk op de video). Volgens mij was hij wel een draakje, rennend achter Ineke aan die toch wel een beetje bang voor hem was en ik herinner me hem zittend op een bed waar hij al schoppende iedereen van hem vandaan hield. Ik heb Roel lang als Roelie gezien, eigenlijk tot het moment dat ik hem na lange tijd weer zag met lange haren en een hardrock T-shirt aan.
Toen we dan ook wat groter werden gingen we ons met echte zaken bemoeien. Ik herinner me maar al te goed onze avond in de kroeg “de tram”. Ik heb geen idee hoe oud we toen waren maar volgens mij voelden we ons heel wat. Het was daar een Happy avond waar je veel voor weinig kon drinken. Vooral Daan kon er niet goed tegen en was aardig heen. Op de terugweg heeft hij aan een stuk gehuild volgens mij omdat hij het afscheid daar van de mensen moeilijk vond en toen het paard waar hij zijn troost probeerde te zoeken zich ook van hem afwendde waren de tranen helemaal niet meer te stoppen.
Nu ik zo aan het schrijven ben schiet de ene herinnering na de andere door me heen en ik kan wel bezig blijven maar er komen nog geheid veel momenten om grote verhalen op te hangen…daar zijn de Glullers namelijk erg goed in.
Wat de kids betreft, of we elkaar nou veel of weinig zien, voor mij blijft het altijd vertrouwd.. Onze organisatorische driften zijn soms ver te zoeken maar niettemin zijn we meerdere malen met elkaar op loopvakantie geweest wat altijd super was. En wat de oudjes (o.k. senioren) betreft, ik heb het idee dat ik een hele hoop verhalen nog geen eens weet maar daar kom ik nog wel achter.
Ik ben blij dat ik Glull mee heb mogen maken…………

Groetjes Tamara